żyły \napęczniećały жилы набухли;
\napęcznieć z dumy перен. надуться (чуть не лопаться) от гордости
żyly napęczniały — жи́лы набу́хли napęcznieć z dumy — перен. наду́ться (чуть не ло́паться) от го́рдости+ nabrzmieć, napuchnąć
* * *
сов.
набу́хнуть, разбу́хнуть; разду́ться
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
napęcznieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pęcznieć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napęcznieć — dk III, napęczniećeję, napęczniećejesz, napęczniećej, napęczniećniał, napęczniećeli, napęczniećniały, napęczniećniali 1. «rozszerzyć się pod wpływem wilgoci, wciągnąć w siebie płyn, wilgoć; nabrzmieć» Jagody napęczniałe sokiem. Kasza napęczniała… … Słownik języka polskiego
rozpęcznieć — dk III, rozpęczniećeję, rozpęczniećejesz, rozpęczniećej, rozpęczniećniał, rozpęczniećeli, rozpęczniećniały, rozpęczniećniali «wydąć się, powiększyć się, napuchnąć od wchłoniętej wilgoci; napęcznieć, nabrzmieć» Żelatyna rozpęczniała w wodzie.… … Słownik języka polskiego
wzdąć — dk Xc, wezdmę, wezdmiesz, wezdmij, wzdął, wzdęła, wzdęli, wzdęty, wzdąwszy wzdymać ndk I, wzdąćam, wzdąćasz, wzdąćają, wzdąćaj, wzdąćał, wzdąćany «dmąc napełnić coś powietrzem (lub innym gazem), sprawić, żeby to napęczniało, stało się wypukłe,… … Słownik języka polskiego
pęcznieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, pęczniećeję, pęczniećeje, pęczniećniał, pęczniećnieli {{/stl 8}}– napęcznieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa{{/stl 8}}, spęcznieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
